Dienstag, 16. Jun. 20, 17:45 Uhr
Literaturhaus BaselItz heig’r grad wöue ga, het dr Werner Lüdi gseit, won i bi cho. Är isch im Bett gsässe, im Pischema, ds Zmittag vor sech. – Öb i wider söu ga, han i gfragt, u är het gseit: Nenei, wen i scho da syg, söu i rueig blybe. Är syg sowiso no bim Dessär. Öb i Dessär wöu. – I wöu ihm nüt wäggässe, han i gseit, är müess ässe, dass’r wider zu Chreft chömm. – Är bruuch nümm zu Chreft z cho, het’r gseit. Är syg afe chly e Ruine.
I han e Schtueu gno, bi näb ihm a ds Bett gsässe. – Öb i Quark wöu, het’r gfragt. Es tüeg ihm leid, dass’r mr nüt angers chönn aabiete. Vilech chönni mr nächär, we si chömi cho abruume, non es Gaffee bschteue. – I näm gärn sy Quark, han i gseit, wen är ne nid wöu. – Är heig ja no ds angere, het’r gseit, ds Öpfumues oder was das syg. Das läng ihm. U dert äne heig’s o non es Löffeli. De müess i nid vo Hang ässe. – I ha ds Löffeli gno. Syg nid schlächt, dä Quark, han i gseit. – U är het gseit: O ds Öpfumues syg nid schlächt. Es syg wahr, di chochi nid schlächt hie.
